Ten miarowy
stukot
żelaznych kół
po lesie wieść
do ukochanej niesie
z sercem na dłoni
z kolorowym uśmiechem
jadę do ciebie
żona kochana
gwizd pociągu
melodię miłości nuci
jadę do ciebie
przez pola łąki
serce moje
na skrzydłach
jak ptaka
powietrze niesie
jadę do ciebie
wiozę ci bukiet
pięknych róż
a kiedy wysiądę
uklęknę przed tobą
i podam ci bukiet
nic wtedy nie powiem
bo w miłości
tak pięknej
nie trzeba słów
ty mnie przytulisz
dzisiejszej nocy
oddając siebie
szepcząc cicho kochany
jesteś na zawsze
tylko mój
Autor Waldi