Ożyw ławkę
niech nie skończy źle
musi przetrwać dla pokoleń
bo chociaż widziała niejedną łzę
to szczęśliwe dni też były
niech opowie innym
co kto robił źle
by błędu w życiu ustrzec się
a ten cis co przy niej stoi
też się nieraz niepokoił
kiedy widział zachowanie
jego lub jej
miłość przecież
to do siebie ma
że jedno o drugiego dba
wtedy kos dla nich zaśpiewa
i popłynie serenada
pośród drzewa
a na liściach zagra wiatr
miłość to do siebie ma
że jedno o drugiego dba
i w spojrzeniach i dotykach
serce serca nie unika
miłość to wrażliwa jest muzyka
język drażni podniebienie
miłość i kochanie
to jest wielkie uniesienie
Autor Waldi