Prawda twoja sumienia głosem
i cała drzemie w twym sumieniu
używa słów niewysłowionych
wszystko nazywa po imieniu
i cała drzemie w twym sumieniu
używa słów niewysłowionych
wszystko nazywa po imieniu
nie daje tobie w miejscu spocząć
gdy w drodze na zakręcie stajesz
ważąc co zyskasz a co stracisz
i minę do złej gry udajesz
ono ci zawsze dopomoże
lecz bezwzględności też wymaga
byś słuchał go bez niepewności
a strach zastąpi wnet odwaga
i życie lżejszym ci się stanie
bo krocząc prawdy pewną drogą
zapomnisz czym są wątpliwości
one jedyną ci przeszkodą
**
Sumienia głos światłem wśród mroku
gdy źle, uwagę twoją zwraca
byś znalazł drogę podczas burzy
okręt z odmętów wciąż zawraca
jest niczym najcenniejsze rady
bo gdy zasadą się kierujesz
„nie czyń co tobie jest nie miłe…”
bliźniego najlepiej miłujesz.