Umiłowanie zwyczajności

Mówisz- banalne, utarty slogan,
(znowu wyrazy bliskoznaczne)
i każde słowo analizujesz.
Szukasz inności poprzez
analogię pojmowanego przez ciebie
sensu, w twoim stylu, ze skrupułem.

Życie wokół jest jakie jest,
jakie było i będzie.
Dla ciebie ciągle banalne,
bo nie chcesz, nie umiesz
dostrzegać piękna w codzienności bytu.
Twoja myśl ku innym światom
gdzieś ponad chmury wzlata,
lub z głębin ziemi piekielnych mocy
wzywa szatana,
niech on coś zmieni.

A ja się budzę każdego ranka,
każdego rana dzień mnie budzi.
Ziemia wraz ze mną ku słońcu się zwraca,
ono mnie wita
nawet przez chmury
– wstań, zostań w domu,
lub wyjdź –zaprasza.
Bierz się do dzieła zwyczajności życia,
zwykłymi oczyma
odkrywaj niezwykłe,
które zwyczajnie czeka na ciebie.
Wrażenia zapisz na kartce zwykłej,
przekaż uczucia
zwyczajnym ludziom,
w tej zwyczajności – niezwykłym.