Gdybyśmy życie mogli
sami ułożyć jak chcemy,
czy byłoby jak ciepło
które z serca dajemy.
Radosne tak jak przyjaźń
gdy dłoń przyjaciela blisko,
jak słowa co potrafią
rozpalić w nas ognisko.
Że serce szczęście płonie
rozpromienione w sobie,
gdy bukiet pięknych uczuć
porozkłada przy tobie.
A może nie tak łatwo
scenariusz życia stworzyć,
by nie było szarości
kolory tęczy włożyć.
By ból nas nie dotykał
ran na sercu nie robił,
a smutek w spojrzeniu
twarz łzami nam nie zdobił.
Zazdrości nie budować
co nienawiść przywoła,
by nie otaczać siebie
murem tak dookoła…
Cóż życie jak życie
ma lepsze gorsze dni,
czasem burzą zagrzmi
to znowu słońce lśni.
Lecz to od nas zależy
ile radości da,
zdarzeń i niespodzianek
dla nas codziennie ma.
Wlejmy optymizm w serce
by uśmiech ukazywać,
bo z nim te gorsze dni
szybciej będą upływać…