Za mało jest
w życiu
prawdziwych przyjaciół
by rękę podali
łzy otarli
i o powód płaczu nie pytali
za mało jest
życia wolnej przestrzeni
gdy ból serce rozrywa
w cichości nocy
łzy płyną jak grochy
powoli
i sen nie przychodzi …
za mało słów jest
które rany goją
za mało przyjaciół jest
którzy
za tobą murem stoją
wystarczy
zwątpienia zasiany mały gest
a już po cichu Panie odchodzą
i tylko Ty
Panie przymnie trwasz
widząc cierpienie
i skazy
jak w lustrze odbicia
nie Pytasz mnie
dlaczego i po co
dłoń Swoją mi dajesz
mówisz
Pójdziemy razem drogą
tą szukać z tobą …
lepszego życia
Auror Waldi