Idę Panie do Ciebie
drogą
która mnie przygniata
upadam na ziemię
ktoś podał mi dłoń
spojrzałem widzę
przed sobą żebraka
wyciągną kromkę chleba
i podał mi wody
otarł pot z czoła
opatrzył rany
powiedział
podzielę się z tobą
tym co mam
miłością
to jest to
co Bóg najcenniejszego mi dał
podniosłem się z upadku tego
dzięki żebrakowi
bo tyle miłości
zobaczyłem u niego
on jeden
z miliona podał mi dłoń
inni przeszli zdeptali
tylko pokochał mnie on
idę do Ciebie Panie
drogą która mnie przygniata
wiesz w tym żebraku
dojrzałem kochanego
skrzywdzonego mi brata
Autor Waldi