Wiewiórko

Wiewiórko czytając twój wiersz

on leczy rozdarte rany

każde twoje słowo

miłością jest kołysane

 

w pokorze z uniesieniem

gdy rozmawiasz z Bogiem

wdać miłość cierpienie

pytasz o kogoś

 

kogo nie znamy

masz wielkie

serce wiewiórko

o niego u  Boga pytamy

 

On zna odpowiedzi

na twoje pytania

wskaże ci drogę

do nieznajomego poznania

 

ty pytasz Pana w pokorze

czy naprawdę go poznam

Powiadam  ci

Sam drzwi

 

do niego ci otworzę

Panie więcej mi nie potrzeba

Twoje słowa

są jak kromka chleba

 

 

Autor Waldi