…na pożegnanie jeszcze jest czas…
Krystyno,
Nie mów,pa,pa,
Do widzenia,
Nie masz tak dużo
Kwiatków do sadzenia.
Pisz i pokazuj
Swoje wiersze
Właśnie tym pouczaj
Tych, co stawiają
Swoje kroki pierwsze.
Nie zawiedź tych,
Którzy cię czytają
I przyjaźnią obdarzają.
A to,że nicki obrażają
I brudnymi skarpetkami
Odstraszają,
Nie dbaj o to.
Bo zdrowie,
To najwyższej jakości złoto.
Złość zakuj w kajdany
I wrzuć do lochu ciemnego,
Niech nigdy już nie ujrzy
światła bejowego.
Zrób wielkanocne porządki
W szufladzie z wierszami.
Weź życia i pragnień swoich
Stery w ręce,
W okresie Zmartwychwstania
Przyjaźń niech
Powita Cię w podzięce.
Podaj nam rękę,
Tak jak Ty,to umiesz,
Nie wszyscy muszą
Cię zrozumieć.
Kwiatki w jedno popołudnie
Posadzisz na balkonie,
Czas szybko ucieka,
Pokaż się na stronie.
Wielu z nas jest tylko amatorami,
którzy chcą się podzielić swoimi uczuciami
tak jak potrafią, dobrymi i zupełnie niedobrymi wierszami.
Ci co się na tym znają, niech innym
pouczającymi komentarzami pomagają.
kwiecień 02, 2007