Dopóki życie w nas gości…

Dopóki życie w nas gości
i serce będzie w nas biło,
a słonce  ten wzór miłości,
daje nam ciepło są siłą.

Z myślami  cisnących się tłumnie
by pojąć  życia zawiłość,
mądrością jest kochać rozumnie!
lecz kto zrozumie miłość?

Nic nie pomoże szukanie
gdy przyjść nie będzie chciała,
wchodzi do serc niespodzianie
i patrzy czy szczęście nam dała.

Trzeba karmić ją stale,
czułością,ciepłem,uśmiechem,
wspierać wzajemnie, wytrwale,
by rosła w nas wraz z oddechem.