Życie jest korytarzem
na którym się zjawia,
wszystko to co w sercu
nam ono zostawia.
Mijają się z sobą
nastroje ,przeżycia,
to co nas martwi
i to co zachwyca.
I z każda sekundą
idą korytarzem,
czasem się zamyślą
czasem łzę pokaże.
Albo dźwięcznym echem
śmiech zabrzmi dokoła,
to radość szła korytarzem
i nadzieje woła.
Że gdy miłość przejdzie
krocząc uśmiechnięta,
niech szczęście tu będzie
by ja zapamiętać.
Zatrzymać na dłużej,
bo sobą nam daje
taki cudny promyk,
co w sercu powstaje.