Rano rozbudził mnie telefon. Sprawdziłam, kto dzwoni, zobaczyłam na ekranie – Xenia. Odebrałam pełna nadziei, że usłyszę Jej głos, że wybudziła się z niepokojącej śpiączki…
Ale odezwał się ktoś inny – Renatka, bratanica Xeni.
Przeszył mnie dreszcz niepokoju i usłyszałam wiadomość,
którą Wam teraz przekazuję.
Wczoraj – 13 marca 2018 – odeszła do Krainy Wiecznej Szczęśliwości
Xenia Prałat – Maria Zielke(nazwisko urzędowe).
16 marca, piątek godz.12:30 w Domu Przedpogrzebowym „Zieleń”
Ul Partyzantów 76, Gdańsk. Czas pożegnania 30 min.
17 marca – sobota , msza święta , godz. 11 w kościele świętego Kazimierza w Gdańsku w dzielnicy – Zaspa.
O godz.12:30 , na cmentarzu – Srebrzysko w Nowej Kaplicy, będzie wystawiona urna z prochami Xeni, na 30 min.
*****
Xenia bardzo długo chorowała, była właściwie leżąca, ale nie poddawała się, brała udział w wieczorkach poetycznych, mobilizowała mnie do śpiewania niektórych Jej wierszy.
Poniżej wiersz „ZAPROSZENIE”.
Właśnie 13- go marca 2018 r. została zaproszona do „wspólnego stołu”…
Xeniu, wiem, że jesteś szczęśliwa, spełniło się Twoje marzenie.
„Wspomnienia” Xenia Prałat
Otwieram niegdysiejszy czas
w albumie zapomnienia
zakurzony powraca w tych
co dawno odeszli
Dziękuję Boże
za pamięć i miłość
za oczy serca pełne
za myśli płonne
talerz pełen strawy
kulawe zdrowie
pogodę w duszy upiętą
drogę którą mnie prowadzisz
pokorną
dziękuję za drzwi do Ciebie otwarte
Modlę się jak umiem
„ZAPROSZENIE” Xenia Prałat, muz. mandolia i śpiew minawia
(PS. Konieczne są słuchawki)
Zapraszam Cię do wspólnego stołu
nakarmię czym chata bogata
okraszę uśmiechem życzliwości
tylko bądź ze mną
wiesz że Cię kocham
Rozmawiam z Tobą po swojemu
nie klepię pacierzy bezmyślnie
wiem, że mnie rozumiesz
i kiedy nadejdzie pora podasz mi rękę
Zaprosisz mnie do wspólnego stołu
nakarmisz Chlebem Wiekuistym
odejdzie ból i tęsknota
Zaprosisz mnie, zaprosisz