Daj ponieś się chwili,
co magię ma
i niech nie przemija
tylko w szczęściu trwa.
Niech bluszczem oplata
ciepło w serce wchodzi,
będzie namiętnością
gdy sobą przewodzi.
Dotykiem potrafi
rozniecić płomienie,
a słodkością ust
dawać ukojenie.
Jest szeptem co ucho
pieści swym oddechem,
że każde jej słowo
odbija się echem.
Wypełnia po brzegi
zakamarki ciała
i łączy swą magią
by miłość powstała…