To
niebo
pełne chmur
wściekłością
piorunów jasnych bije
i wiatr hula pośród drzew
ulewa zatapia ziemię
czy to jest koniec
to niemożliwe
siła wiatru powaliła drzewa
konary straszą
jak jadowite węże
i tylko siła
Twoja Panie
poskromić może
ten żywioł jeszcze
wystarczy
Twoja dobra wola
a prosić Ciebie niepotrzebna
i jedną myślą swoją
uciszyłeś burzę
bo wiesz
że na ziemi żyć trzeba
dziękuję Tobie Panie
że głosu
mojego wysłuchałeś
i burzę poskromiłeś
a słonce ziemi zesłałeś
Autor Waldi