moje pisanie to nie zabawka
jak może komuś się wydaje
nie obiadowa też przystawka
wkraczam w tajniki duszy gaje
dusza rymami rozbudzona
bez rymu teraz też piszę
inne tempo i rytmy słyszę
formy twórczości są bardzo bogate
wiele swobody jest w dowolności
gdy rytm czy rym gdzieś czasem ucieknie
to bielą w treści przykrywam łatę
lecz zawsze z głębi serca tematy
sercem pisane w smutku radości
nie chcę się chować w niezrozumianym
w domysłach gubiąc sensy
pragnę dzielić się przeżyciami
niczego nie chcę więcej
każdy ma swoje credo w pisaniu
nawracać świat
przenosić góry
wszyscy jesteśmy z jednego zbioru
poezji synowie i córy
dlaczego właśnie taki
zeskoczył wiersz z klawiszy
bo dzisiaj takie myśli
wkradły się w serca niszę
gdy jakaś myśl we mnie dojrzewa
przelewam na papier
i serce arię ulgi śpiewa