Byliśmy zbyt dumni
by słowo
kocham powiedzieć
wstydziliśmy się ludzi
i bo obok siebie
nie chcieliśmy siedzieć
byliśmy zbyt dumni
by czułość okazywać
o skrytych pocałunkach
nie będziemy tu wspominać
szukaliśmy swoich dłoni
w ciemnościach lasu
w gąszczu krzewów
pośród śpiewu ptaków
wstydząc się dotyków
spojrzeń potajemnych
byliśmy zbyt dumni
a może tylko
w uczucia zbyt biedni
wstydziliśmy się wejścia
w pełnej czułości
i tej wspaniałej wilgoci
niesamowitej namiętności
teraz dopiero wiem co traciliśmy
dobrze że dumę
z serc odrzuciliśmy
nauczyliśmy siebie sobie dawać
prawdziwe wyzwolenie
to miłości podstawa
byliśmy zbyt dumni ..
Autor Waldi