Za krótkie są godziny
których tak bardzo pragniemy,
czemu czas szybko ucieka
przecież my w nim budujemy.
Chwile co dają nadzieje
by patrzeć przed siebie śmiało,
podnosić się po upadku
gdy co się nie udało.
Wierzyć że jeszcze się zdarzy
coś co serce poruszy,
będzie przypływem chwili
która zapadnie ci w duszy.
A wtedy płomień zapłonie
który nie parzy a grzeje,
to będą wspaniała godziny
nawet gdy czas je rozwieje.
Bo zapiszemy je sercem
i księga wspomnień powstanie,
w niej wiara,nadzieja, miłość
wybiegnie nam na spotkanie…