Sidła Miłości

Tej jedynej oddany

Niewolnik miłości

Ciągle zniechęcany

Nie zaznaje radości

Padają moje plany

Tracę stan świadomości

Dlatego ten wiersz jest pisany

Tylko ona w głowie gości

Człowiek zakochany

Zagłębia się w samotności

Chce czuć się wyobcowany

By poczuć potęgę swojej wielkości