Gdy kochamy to w nas
radość bywa cały czas
i czujemy cudnie się
gdy nim wypełniamy się.
Nie ma wtedy samotności
smutek w sercu nam nie gości,
łzy po twarzy nie spływają
chyba że nam szczęście dają.
Kiedy jednak tak się stanie
i dotyka nas rozstanie,
zastanawiam wtedy się,
czy kochać to jest źle.
Jeśli ból tak odczuwamy,
gaśnie żar tak sercu dany.
Blask w oczach już nie bywa
żal ,tęsknotę w sobie skrywa.