Lat … to jak jeden dzień
szczęśliwych dni było
i były też łzy
jakich w życiu jest wiele
i niebo błękitne chmurką się zaciągnęło
nauczyłem się żyć
i wiele rzeczy w się sprawdziło
ile decyzji było dobrze podjętych
jestem elastyczny
czasem nieugięty
i w tedy serce mocno krwawi
nie jedną rysę
w nim jak na szkle zostawi
mówiąc szczere
nigdy do końca się nie upadło
życie jest tak piękne jak abecadło
i kroki do przodu się postawiło
była też radość
i znów łzy
a życia przybyło
czasem krok trzeba było
wstecz zrobić by błędu nie popełnić
i krzywdy nikomu tym nie zrobić
ufności z dystansem
też uczy nauczyło
nie można wierzyć
że niebo się teraz rozstąpiło
i tęcza na niebie
może być też złudzeniem
i dobrze jest umiar
w duszy zachować
bo cóż że oczy błękitu nieba
gdy w nich serca nie widać
i ona duszy nie ma
Autor Waldi