Nic nie goi tak ran
jak słodkie buziaczki
mówię wam ….
jak płatki róży
purpurą lśniące
i polne kwiaty
kwitnące na łące
nic nie uspakaja
tak bólu serca
jak zieleń traw soczysta
i jesień już nie pierwsza
i włos który szron głowę pokrywa
spojrzałem do lustra
widzę
życia upłynęło już połowę
tym się wcale nie smucę
uśmiecham się do odbicia
i piosenkę sobie nucę
starość nie boli
i czas zalewa rany
oczy błyszczą jak zawsze
czuję się kochany
i słowa z dawnych lat wracają
warto być człowiekiem
nawet gdy lata uciekają
i ciągle myślę
nic tak nie goi ran
jak wiara
że kocha mnie
najwyższy Pan
Autor Waldi