w cierpieniu krzyża zrodziło się przykazanie miłości…ale…
Jak aksamitne płatki róży
kuszą swym zapachem,
jej ostre kolce
kłują przy zrywaniu,
a serce, wciąż miłości pragnące.
Na mojej drodze tylko ciernie.
Radość na ziemi w krzyżu dana.
Miłość, dopiero w wieczności?
Dlaczego teraz jesteś zakazana?
Przecież są róże bez kolców.
Wyściel nimi mą drogę Panie,
pomóż mi kochać w radości.
Smutek niech w krzyżu zostanie.