Nie mów, że milczysz kiedy słowa płyną
Że duszę grzech smuci
Kiedy pragniesz uczuć
I do rzeczywistości nie chcesz wrócić
Nie mów, że sił Ci brakuje
Kiedy pragniesz się kochać
I kochanie w sobie czujesz
Nie mów, że zatracasz się bez pamięci
Kiedy dotyk uczucia Ciebie nęci
Nie mów, że nie potrafisz już dawać siebie
Kiedy pragnienie Twoje czuję stojąc koło Ciebie
Nie mów, że słów Tobie brakuje
Kiedy spoglądasz i spojrzeniem dziękujesz
Nie mów, że dusza Ciebie boli
Kiedy kochając uwalniasz siebie
Z doznania i sił Ci brakuje
I tylko szaleć próbujesz myślami
Nie mów, że zdarza się to tylko czasami
I zwątpienie Ciebie ogarnia bo jest ktoś
Kto sercem Ciebie przygarnia
Nie mów, że kochać się już nie potrafisz
Odrzuć te wszystkie wątpliwości
Bądź wdzięczna losowi