Kategoria: Fraszki

Była   taka   miłość co   się   pomyliła  do   zrzędy   i    mruka pod   strzechę    trafiła Męczyła   się   męczyła z   tym   zrzędą   nieboga wreszcie   zrozumiała że   jest   inna   droga Wyfrunęła   ta   miłość nad   strzechę   się   wzbiła odzyskała   wolność z   innym   zatańczyła A   wy;   zrzędy,  mruki   i   inne   pierdoły wara   od   miłości płaczcie   sobie   w   kącie jako   palec   goły

Nieznośny   gwar   nad   stołem   się   unosił gospodarz   o   nieco   cichsze   rozmowy   prosi Gdy   na   nic   się   to   nie   zdało   prosi   aby   przynajmniej   do  rzeczy  się  gadało  Jakież     było   ogólne   zdziwienia…

Z   każdego   dobra zło   przyrządzała w   dobrej   wierze natrętnie   brzęczała   Moi   przyjaciele nie  jedna   mucha chodzi w  ludzkim   ciele