patrzył z ostatniego rzędu przymrużając oczy
była piękna w świetle reflektorów
fortepian wtapiał się akompaniamentem
w brzmienie wiolonczeli
nie słyszał muzyki
widział pochyloną
włosy złotym tiulem otulały twarz
dłonie miękko i zdecydowanie
legato spiccato
pizzicato détaché *
artykułowały melodię
każdy mięsień
ruch głową
drgał
rytmem duszy
przytulała szyjkę instrumentu
wygrywając
siebie dla innego
czuł to
bolało
łzy
nie
nie było łez
przymknął powieki
tylko ją widział
****
détaché( czyt. detasze)