A miało być tak pięknie,
gdy spotkaliśmy się,
dwa serca złączyć w jedno,
czy to się wiele chcę.
Otulić ciepłem,
co płynie z naszych serc,
uśmiechem uczuć pełnym,
co rozpromienił się.
Myślałam że znalazłam,
ze właśnie to jest to,
co sprawi mi radość,
ze szczęściem będzie szło.
Lecz może nie należy,
tak bardzo wierzyć że,
miłość wszystko przetrzyma,
bo jednak chyba nie.
Serce cóż ono winne,
ze tak kochać chce?
ac rozum podpowiada
niech też kochają cię.
I choć nie zawsze los nam
kwiaty po nogi śle,
trzeba wierzyć w uczucie,
bez niego w życiu źle.