dlaczego jednakową miłością nie darzymy swe dzieci
jednemu pomniki stawiamy
a później z bankructwa
na same dno spadamy
to co piękne
nie zawsze czyste
dobre
a te dzieciny odtrącone
zdeptane przez grzmiące instancje
błądzą po świecie same
nie płaczą
nad biegiem czasu
zmierzają ku celu
walczą z losem niezmiennym
wypełniając opustoszałe serca