Od Jego śmierci, zastanawiam się nieustannie czym jest życie.
Szukam beznadziejnych usprawiedliwień na to co się stało.
Skoro żyjemy,
Ni mniej ni więcej,
Tylko po to żeby umrzeć,
Ja tylko pokazałam mu drogę na skróty,
I popchnęłam go,
Żeby zaczął nią kroczyć.