W wędrówce Twoimi śladami, Jezu,
dochodzę do góry Tabor.
To tu przed ukrzyżowaniem
przyprowadziłeś swoich uczniów
i w ich obecności
dokonało się świadectwo Twojej Boskości.
Rozświetliła się twarz i szaty, a z obłoku
dochodziły słowa –
„To jest Syn najmilszy, w którym mam upodobanie,
Jego słuchajcie!” (Mt 17, 6).
Wystarczył tylko ten moment jasności,
aby pogłębić w uczniach
wiarę w Twoją Boskość, Jezu.
Różne drogi mnie prowadzą
często klękam przed ołtarzem
i gorąco proszę Ciebie
prostuj moje ścieżki Panie
doprowadź błądzące myśli
drogą Prawdy ku przemianie
abym kiedy szczyt osiągnę
była godną nosić miano
Twego brata/siostry
– Dzieckiem Bożym być.