( anielski dar rósł wraz z pastuszkiem)
„– Ukrzyżuj! Ukrzyżuj Go! – ”
Dorosły pastuszek w szałasie wtedy spał,
zatroskany anioł smutną wieść mu dał.
Włożył pastuch buty,
wiele mil w nich biegł,
w tłumie za Chrystusem
w pięknych butach szedł.
I wspomniał pastuszek tę Noc Betlejemską,
gdy w jasności niebios Miłość się rodziła,
Maryja z Józefem Nadzieję pieściła.
I dopiero teraz zrozumiał przesłanie;
wypełnia się słowo – zbawieniem się stanie.
Boże, dla nas, Syna posłałeś na kaźń,
Jezus – człowiek krzyża, wielkiej mocy, słabnie,
idzie boso w górę pośród ostrych skał.
Czy to Jego buty wtedy anioł dał?
Kurzem dorosłości teraz się pokryły,
lecz jeszcze są mocne, dodają mi siły.
Pozwól dojść do Ciebie we właściwym czasie.
Powiadom przez anioła, gdy zasnę w szałasie..
„Nie ma bowiem większej miłości nad tę, jeśli ktoś życie swoje daje za przyjaciół” (J 15,13)
****
Dla tych co nie znaja tej koledy.