Chociaż pieśnią wyznaczam do ciebie drogę,
nie mam jak i nie mogę z tobą się spotkać,
taka jest teraźniejszość i przyszłość taka.
Zakwitły słowa,
układamy rymy w bukiety kwiatów.
Życie stało się kolorowe,
pachnące w świecie wspólnych znaków.
Spotkania marzeń,
takie jak to pierwsze,
zafascynowani sobą,
nieśmiali i zagubieni
odnaleźliśmy się wierszem.
Mamy wspólne imię – Szczęście.