Opóźniona w rozwoju, to ja.
Ciągle ta myśl mnie prześladuje.
Wiem, Ty się śmiejesz,
A ja naprawdę tak czuję.
Teraz dopiero odważną się stałam,
Teraz dopiero smak życia poznałam,
Teraz dopiero swobodą tryskam,
Teraz to widzę, jestem artystka.
Teraz dopiero to zapisałam
chociaż od dawna w głowie to miałam.
Opóźniona w rozwoju to ja.
A ty?
Połknąłeś wszystkie słowa!
Od tej ciszy boli mnie głowa.
Wciąż nienaganne są moje maniery.
Znów coś ci się nie podoba do jasnej…
Anielki. (inny rym tu mi pasował
ale on go zablokował)
Co takiego znów zrobiłam?
Znowu Ciebie czymś zraziłam!
Różowe rajstopy i czarne paznokcie,
Że tatuaże od palców po łokcie?
Że spódnica nie jest cała?
Że bluzeczka jest za mała?
Że oko na pół twarzy.
Dość mam Twych milczących komentarzy.
Że zielone włosy mam.
No! nie bądź ciągle taki sam!
Jaki z ciebie smętny gość.
Naprawdę mam już tego dość!
Opóźniona w rozwoju…
To ja?
…a gdzie tolerancja Twa?….