na huśtawce uczuć rozkołysały się myśli
marzenia i wspomnienia ułożyły w witraże
aż trudno odróżnić co było ułudą
a co naprawdę zostało dane od losu w darze
szczęśliwość realności otuliła bajką
z różnych treści splecioną
gdzie dobro zwyciężyło
spłonęła nienawiść
na jej popiołach z malutkiej iskry żaru
rozpaliła się miłość
na huśtawce uczuć tylko radość się kołysze
śmiech liści roześmianych drzew i trzepot ptasich skrzydeł
unoszą hen w wysoką przyszłość przesłanie
wytrwałości konarów spokojnej naszej starości