Patrzę w lustro.
Czarna postać na czarnym tle.
Obok siebie widzę jej twarz.
Chociaż jej nie znałam, jakby za nią tęsknię.
Jak za przyjacielem, który dawno odszedł.
Czerń i śmierć.
Zbyt wiele mają z sobą wspólnego.
Dlaczego akurat czerń?
Pytam na głos.
Czy śmierć nie może być czerwona?
Albo
Niebieska,
Zielona,
Biała?
Czerń pasuje do śmierci.
Myślę.
Nieprawda.
Ona pasuje do mnie.
W. K. 1999 – 2011